’t Slothof
Steenwijkerwold
In het prachtige glooiende landschap van Steenwijkerwold ligt aan de rand van het dorp gezinshuis ’t Slothof. Het gezinshuis is gehuisvest in het voormalige patronaatsgebouw van “de Voorzienigheid”.
Gezinshuis ’t Slothof ligt aan een rustige weg en heeft vrij uitzicht over de landerijen. Het in 1908 gebouwde pand is omgebouwd tot een plezierige, grote woning. Het gezinshuis biedt ruimte voor de opvang van 4 gezinshuiskinderen.
In het dorp zijn voorzieningen zoals 3 basisscholen, een zwembad, een ijsbaan, een voetbal/volleybalclub, een supermarkt, een bakker, een Multifunctioneel gebouw met o.a. een bibliotheek.
De vestingstad Steenwijk, met onder andere voorzieningen voor het middelbaar onderwijs en een winkelcentrum, ligt op fietsafstand (circa 4 kilometer).
Perspectief zoeken of bieden?
Gezinshuis ’t Slothof is een perspectief biedende plek. Kinderen hebben vaak al op verschillende plekken gewoond. Het verhuizen op zich zorgt voor schade en onrust. ’t Slothof biedt een plek waarbij kinderen echt thuis mogen zijn en waarbij zij worden opgenomen in het gezinsleven. Jongeren hebben de mogelijkheid om vanaf 16 jaar eventueel door te stromen naar locatie Langezwaag om de volgende stap naar meer zelfstandigheid te kunnen maken. Alleen als dit een logische stap in de ontwikkeling van de jongere is, wordt deze stap gezet.
Portfolio
Doelgroep
Gezinshuis ’t Slothof vangt kinderen van 0 – 18 jaar op met een 24 uurs indicatie. Getraumatiseerde kinderen met hechtingsproblematiek , PTSS, ADHD, ASS en vinden een stabiele woonplek in het gezinshuis.
Methodiek
Het opvoedingsklimaat in het gezinshuis is toegespitst op het welzijn van de kinderen. Voor kinderen met hechtingsproblematiek wordt er gekozen voor een affectief neutrale benadering. Voor deze kinderen is het belangrijk dat de gezinshuisouders present en betrouwbaar zijn.
De kinderen komen in een gezin te wonen waarbij de opvoedouders zelf aanwezig zijn. Het echtpaar is present en zorgt voor opvolging en continuïteit. Er is voor de kinderen zowel een mannelijk als een vrouwelijk rolmodel. In een gezinshuis worden gewone dingen gedaan zoals verjaardagen vieren, samen aan tafel eten, in de tuin werken, Op een sport kunnen, mee mogen op schoolreisje, een kerstdiner maken enz. Voor velen hele normale dingen, maar helaas niet voor alle kinderen een vanzelfsprekendheid. We merken dat juist tijdens deze gewone momenten kinderen gaan groeien en bloeien.
De mannelijke gezinshuisouder heeft een baan buiten de deur. Ook hierdoor wordt het voor de kinderen duidelijk hoe een zo normaal mogelijk gezinsleven er uit kan zien. Een belangrijk onderdeel van de presentie van de gezinshuisouders is de opvolging in de opvoeding. Voordeel hiervan is dat je echt wordt gezien en gekend. Er mogen fouten worden gemaakt als hiervan wordt geleerd. In de dagelijkse omgang met elkaar heeft dit een goede kans tot verinnerlijking.
Zes weken na de plaatsing vindt een observatiegesprek plaats. Gezinshuisouders hebben hun eerste indruk kunnen toetsen aan de verslaglegging en een beeld kunnen vormen van het kind. In dat gesprek worden in overleg en gezamenlijk de doelen opgesteld. Vaak heeft een kind zelf wel een idee wat hij / zij zou willen kunnen, leren of veranderen. In de halfjaarlijkse evaluatie wordt de voortgang met het kind ( boven de 12 jaar ) in het team met ouders , gedragswetenschapper en evt. een gezinsvoogd of een plaatser van de gemeente besproken. Opgestelde doelen worden gescoord. Kinderen krijgen erkenning en handvatten aangereikt.
Portretverhaal
Een vrouw in een crèmekleurige badjas doet de voordeur open van een rijtjeshuis in een middelgrote stad. ‘Let maar niet op hoe ik eruit zie’, zegt ze, ‘ik ben eigenlijk ziek.’ Haar grijsblonde haren hangen in een losse vlecht op haar rug en haar mondhoeken hangen naar beneden. Haar badslippers slepen over de grond als ze naar de woonkamer loopt…
Lees het volledige portretverhaal van Paulien.
